Ilk yazimi bölgemize gelen bir Türk kabere sanatçisinin ziyareti üzerine yazmayi uygun gördüm.
Sinasi Tekin Frankfurt’tan Passau’ya gelecek. Daha salona ulasmamis. Sahne, üniversitenin en genis ve ferah amfisine kuruluyor. 04 Ekim Persembe aksami göçmen akademisyenler grubundaki ögrenciler iskeleyi hazirlamis isiklari kontrol ediyorlar. Yuvarlak bir bar masasi ile iki ekmek kasasinin üstüne serilen bir örtüyle yapilmis bir yer masasi var sahnede. Saat sekizde baslayacak olan gösteriye yirmi dakika kala henüz hiç kimse gelmemis.
Bu geceyi üniversitenin yeni kurulan “akadeMigra” kulübü düzenliyor. Göçmen kökenli akademisyenlere Almanya’da is bulmak ve buraya yerlesmek konularinda yol gösterecek bir projeyle yola çikmislar. Almanya gelecek planlamasinda isgücü sikintilariyla karsi karsiya ve bunu asabilmek için bir dizi resmî ve gönüllü kurumlari harekete geçirmeye basladi.
Sahne piyasasi Türk kökenli gençler ile kayniyor dense yeridir. Ama ilk kabareyi yapan ve kendi kabare tiyatrosunu açan kisi ise bu aksam sahneye çikacak olan 1945 Samsun dogumlu Sinasi Dikmen. Aslinda o saglik mesleginden geliyor. Türkiye’de saglik alaninda çalismis ve Almanya’da bilgi ve tecrübesini gelismek amaciyla Ulm sehrine gelmis. Orada 15 yil kadar anestezi ve yogun bakim kisminda uzman saglik görevlisi olarak çalismis. Buradaki meslektaslari arasindan birinin Sinasi Bey’in güldürmece ve fikralari dikkatini çekmesi ile baslayan tesviklerle beraber kendine saglik alaninin disinda bambaska bir yol çizerek Almanya’da Türk kökenli ilk kabareci olur.
Ilk defa göçmen bir Türk “Knobi-Bonbon Kabarett” (Sarimsakli Bonbon Kabaresi) adiyla kendi kabaresi açar.
Gösteri salonunda çok az bir genç izleyici vardi ve bu büyük salonda az bir izleyiciye iki saat boyunca bir gösteri sunmak oldukça zordu. Sinasi Bey iyi bir performansla, kendi kirik Almancasinin verdigi havayla meslektaslari arasindaki kusak farkini göstere göstere tüm geceyi doldurdu. Oyun bittiginde dakikalarca alkislandi ve üstelik salondan hiç kimse çikmadi. Gecenin sonunda gülmekten çok yorulduk; ama 50 yillik göç serüveninden büyük hisseler veren kissalar dinleyip salondan çiktik.