Bundan yillar önce 1990 ve sonrasi ilk siyasi deneyimlerimi kazandigim dönemlerdi… Ülke sorunlarini dinlerken isteklerin biraz daha iyi sartlarda yasamak ve çogunlugu köylü olan ülkemizin problemleri ‘Yol-su, elektrik,telefon vs.. seçim meydanlarinda nutuk sebebi olurdu.
Sükürler olsun ki, artik böyle bir seçim malzemesi kalmadi. Yillar geçti ve 2010 yilina geldik. 1990 yillarini dikkate aldigimizda vaatler ne kadar gülünç kaliyor. Bugün yol vaadini duyunca herkes size güler artik.
Bektas Yaylasi’nin tepesinde telefon ve internet kolayca ulasilabilen bir imkândir, bugüne kadar bu tür hizmetleri getiren bütün Cumhuriyet hükümetlerine kendi adima tesekkürü bir borç biliyorum.
Dünya ülkeleri seviyesinde olmasa da özgürlükleri de yasama basladik, daha fazla demokrasiyi ise AB uyum süreci içerisinde dayatma ile de olsa ülkemize kenarindan kösesinde gelmeye basladi.
Yine yillar önce hayal gibi olan ve bir çok insanimizin nasil olacakta ben bir araba sahibi olacagim düsüncesi ise; hayalden öteye gitti ve artik bir çok köylünün kapisinda araba var. Ben çocuklugumda hatirlarim Erikliman Mahallesi Gazilertepesi’nde 3 kiside araba vardi. Biri imam lakapli Sadullah Düdükcü, Temelin Adil (Yavuz), Alt mahalleden Ali. Bu 3 kisiden baska kimsede araba yoktu. Sadece bu yaz köye çikarken en alt mahalle olan giristekileri saymasam. Kendi mahallemde 30 küsur araba saydim. Tabi herkes arabalari kazanip aliyor ama ülke gelismisligi ve köylülerin ise gelismislige ulasmalari açisindan bakildiginda bu azimsanacak bir olay degildir.
Sizlere ulasan son makalem 3 ay önce yayinlanmisti. O günden beri yogun bir is dönemi yasadik. 3 aylik bir gecikme ile de olsa bu yeni makalemi siz degerli okurlarima ulastirmak istedim. Son sekiz yildir ülkede begenelim veya begenmeyelim bir iktidar var. Bu iktidarin Giresun temsilcileri için, her geçen gün iktidar mensuplari için alehte isleyen bir zaman söz konusu. Çünkü her sabah kalkildiginda artik o gün geçmek üzere baslamistir. Eger o gün içine bir hizmeti ya da çözümü sikistirmazsaniz üretilecek her muhalefet ve elestiri sizi beklemediginiz bir tepkiye ve gelen seçim ile bundan öncekilerde oldugu gibi siz iktidar mensuplarini da sandikta hüsrana ugratacaktir.
Her makalemde dikkat ettigim egitici ve ögretici tecrübelerime ve gördüklerime dayali bir tarz yapmaya dikkat ediyorum. Bir çagrim vardi. Ilin ileri gelenlerine bu çagrima kulak tikayanlar günü geldiginde çevre iller ile Giresun arasindaki uçurumu görecektir. Hemen yani basimizdaki Ordu ili Cumhuriyetin ilani ile Giresun iline bagli bir ilçe olmak üzere iken o zaman Samsun milletvekili olan bir Mesudiyeli tarafindan Ünye ve Fatsa ilçeleri baglanarak, hatta nerede ise zorla denebilecek sartlarla Il olmusken bugün nüfus ve gelismislik açisinda geldigi nokta neresidir?
Yukarida siraladigim gelismisliklere istihdami eklemek zorundayiz. Göçü Giresun’da durdurmak zorundayiz. Bu gelismislik ilimize yeterli degildir. Eger sadece bunlar ile avunup yeterli görürsek; yukarida belirttigim komsu il ile aramizdaki uçurum daha de büyüyecektir. Son makalemdeki çagriyi yineliyorum. Giresun’da basta siyasileri, bürokratlari, yazar ve gazetecileri acil bir ekonomik panel ya da çalistay düzenleyerek bu sorun ele alinmalidir. Yoksa baska çözüm kalmiyor.