Tehlikeli bir manevrayla önündeki araci sollayan esine hosnutsuzlukla bakti Yüzbasi Efraim. Kadin, telasli kocasina bir saniyeligine dönerek gülümsedi. “Tek gözünle dahi vazgeçmiyorsun!” Efraim, tartismaktansa radyoyu açip algisini dagitmaya karar verdi. Aceleyle dügmeye dokundu. Yolun gürültüsüne karisan müzige kendini vermeye çalisarak iyice geriye yaslandi.
Yüzbasi, Gazze saldirilarini protesto eden mitingde göstericileri dagitmak isterken yüzüne gelen bir tasla hafif yaralanmisti. Bu gün kontrolden geçecek ve sargilar yenilecekti. Hastane çikisinda da kizlarini sinemaya götürmeyi planlamislardi.
Müzigin ardindan gelen reklamlar sona ermis ve tok sesli spiker saat basi haberlerini vermeye baslamisti.
– “Teröristleri etkisiz hale getiren ordumuz tüm dünyanin hayranligini kazaniyor. Ileri teknolojiyle yürütülen harekât sivillere zarar vermezken…”
Spikerin sözleri akip giderken küçük Nina kelimeleri anlamlandirmaya çalisiyordu.
– “Babacim bu teyöystler sana tas atanlar mi?”
Efraim geriye dönerek kizinin yanagini oksadi.
– “Evet tatlim, ama askerlerimiz o barbarlara günlerini gösteriyor!”
– “Hayatim çocugun yaninda söyleme böyle seyler!”
Kisa bir süre sonra Göz Hastanesi’nin otoparkina girdiler. Araci görevliye birakarak binaya girdiler. Daha önce de gelmis olduklari için doktorun odasini kolaylikla buldular. Bekleme salonu kalabalikti. Yardim programi kapsaminda getirilen Gazze’li hastalar her tarafi doldurmustu. Efraim hemsireye askeri kimlik kartini göstererek sirada öncelik saglamasini istedi. Koltuklardan birinin bosaldigini görünce esine “Siz oturun.” dedi. Kendisi kapinin önünde beklemeye devam ediyordu.
Nina bir süre annesinin kucaginda oturup babasina bakti. O da içeri girince etrafi izlemeye basladi. Köpeginin basini oksayan çocugu görünce atladi asagiya.
– “Anne köpegi sevebilir miyim?”
Arzuyla büyümüstü göz bebekleri.
– “Tamam kizim. Dikkat et.”
Kostu Nina, adimlar kalinca durakladi. Annesine dönüp bakti. Eski kazagi köpegin tüylerine bulanmis çocuk, oturdugu sandalyenin yaninda duran dostunun boynuna kolunu dolamis, usulca basini oksuyordu.
Çevredeki merakli gözler ufak kizin cesaretinin kirildigini görünce “Hadi yaklas” dediler. Nina parmaklarinin ucuna basarak sokuldu ve kizgin sobaya dokunuyormusçasina tedirginlikle dokundu köpege. Köpegin sahibi, basi önde istifini bozmadan duruyordu.
– “Senin köpegin mi?” dedi Nina. Yasindan daha çocuksu çikmisti sesi. Basini egmis, omuzlarini düsürmüs agir agir köpegini oksayan çocuk biran duraksadi. Basini kaldirmak için hamle yaptiysa da vazgeçti bundan.
– “Evet” dedi Nina’ya bakmadan.
– “Sevebilir miyim?”
– “Hi hi!”
Nina sevgiyle dolastirdi ellerini. Çocugun kazagindaki yirtiklar dikkatini çekti. Kendi kazaklari onun gibi degildi. Acaba annesi ona yeni kazaklar almiyor muydu?
– “Benim adim Nina. Senin ki ne?”
Çocuk basini kaldirmadan yanit verdi.
– “Yasin.”
Buz gibi oldu Nina. Bir an kaçip annesine siginmak istedi. Babasinin gözüne isabet eden tasla yaralanmasi ve onu bu halde görünce agladigi dakikalar geldi aklina. Kaslarini çatti.
– “Babam sizin barbar ve teyöyst oldugunuzu söyledi.”
Yasin iyice büktü boynunu, köpegine daha siki sarildi.
Nina bir an üzdügünü hissetti Yasin’i. Çocuk yüregi burkuldu. Bir açiklama yapmak istedi.
– “Ama siz tas atmissiniz babama. Ben çok agladim.” Eliyle gözlerini isaret ederek – “Annem aglama kizim, dedi. Gözlerimi sildi. Ya! Ben çok üzüldüm babama!”
Yasin basini kaldirmadan konusmaya basladi. Genizden gelen aglamakli sesinin her bir tinisi, erkenden tanistigi hayatin acilarinin izlerini tasiyordu.
– “Ben de çok üzüldüm babama. Uçaklariniz evimizi bombaladiginda…”
Yasin güçlükle basini kaldirdi. Nina “hii!”diyerek bir adim geriledi. Yasin’in iki gözü de takmaydi ve yüzünün bir kismi yanikti.
– “Hiç aglayamadim ama…”
Yazarin notu: Israil’in çocuklar konusundaki sorumsuzlugu anlatilmaya gerek duyulmayacak kadar asikâr bir rezalet. Bu yetmiyormus gibi Hamas komutani Mahmut Zahar, “Biz eksik kalir miyiz hiç!” dercesine bir açiklama yaparak Yahudi çocuklari mesru hedefler olarak ilan etti. Nazim’in dedigi gibi“ Çocuklar öldürülmesin seker de yiyebilsinler. “
Israil bir devlet olmanin sorumluluklarini unutarak tas atan çocuga tank namlusunu çevirebiliyor. Orantisiz güç kullanimini ve tüm güç kullanimlarini lanetliyorum…