HOSÇAKAL BABA… Yanimdaligin, yarenligin, yoldasligin için sagol, baba. Babam oldugun için, her sey için, her seyin için sonsuz tesekkürler. Nur ol… Ya birimizden birimiz yasamaz ise diye korktum durdum yillardir. Sonsuza dek sürmeyecegini bilsem de hep var olalim istedim. Birlikte yasayalim istedim. Hayattan alacakliydik çünkü. Birlikte yasamak adina oldukça yüklü alacagimiz vardi kaderden. Ama sen bizi borçlandirdin. Yine isyankar, yine sitemkar olacagimiz keskin bir yara açtin yüregimizde. Küçücük bir evrene hapsettin bizi, özgürlüge uçtun. Kizginligini özleyecegim, baba. Hem sosyal, hem demokrat kimligini tasiyacagim gögsümde hayatta kaldigim sürece.Tavla oynadigimizi farzedip, feverana basladigini düsleyecegim her sinirlendigimde. Mars ettin bizi baba, iki mars bir ters. Rozetini takacagim yakama, sokaklarda gezip dolasacagim. Çinaralti nda demli bir çay içecegim. Sariyer de börek yiyip, Sarayburnu nda denizi koklayacagim. Burnumda o çok sevdigin yosun kokusu, o tuzlu islakligi içime çekecegim her daraldigimda. Öyle siki kucaklayacagim ki deli dalgalari, iliklerimde hissedecegim seni. Gözlerimi her kapadigimda parlayan o keskin oragi görecegim. Kizgin alev, günes rengi orak, karsimda parlayacak, tam burnumun ucunda. asla korkmayacagim… Agir bir çekiç beynimi dövüyor. Bogazim kuruyor, yüregim kaniyor, eriyorum yavas yavas. Baba kaybetmek, Ata kaybetmek böyleymis demek ki… Arinacagim kisa sürede. Direncim olacak her sicak gözyasi damlasi. Damlasina kiyamadan her zerrede firtinalar koparacagim. Ve o firtinalar benden sana selamlar tasiyacak yillar boyu. Bana can veren, kan veren canim babam. Kanim, kandasim, arkadasim, yoldasim…artik yoksun. Gün olur çikmaza girersem rüzgarlari dinleyecegim. Rüzgara kulak verip dikkat kesilecegim. Iste çok sikildigim o anlarda senden haberler ulastiracak bana, kara yeller. Mutlaka ve ilik ilik eserek oksayacak aklimi. Ilk yazda babanin selami var ugultusuyla serinleyecegim. Ve sicak bir esinti olacaksin yüregimde. Sonbaharda ilk düsecek yagmur zerrecikleri ile vuracaksin camlarimiza. Gönülden bir merhaba ile bulusacagiz, damlalarin berrakliginda. Safça, en temiz. Saflikla yasayacagiz, yasatacagiz hatiralarini. Sevgiyle yesertecegiz o umudu, yeniden filizlendirecegiz bizden hiç esirgemedigin desteginle. Yazin emegin teri, alin terinde ellerimizin tersiyle sildigimiz islaklikta,seni bulacagiz. Tam tekmil, günesin bize ulasan yüzünde. Isik demetinde, rehavet veren sicakliginda seni koklayacagiz parça parça. Ellerimizde, gözlerimizde, yüzlerimizde kaçak bir öpüs olacaksin, bizi hasretle, hararetle kucaklayan. Yeryüzüne ulasan enerji, yaz gülü olacaksin damarlarimiza. Kisin yagan karda, yüzünün akiyla tane tane düseceksin basimizin üstüne.Tertemiz bir evren sunacaksin ellerimize. Kirlenmise inat, kirlenmislige düsman, aksularimizi donduracaksin. Apak bir vaat, söz, yemin olacaksin aklimiza dolusan. Hayat tilsimi olacaksin yanlizliga inat garipligimize. Ilk yagacak karla disari çikacagim, her firsatta. Önce bir topak yapacagim, sulu kardan. Sonra elden ele dolasacak, ellerimizi yakan kar topu. O topak sen olacaksin gittikçe büyüyen. Sevdiklerinin elini sirayla sikan. En çok deniz özleyecek seni. Korkmayacagim ölürüm diye. Biliyorum ki bekleyeceksin bizi bir yerlerde, koruyacaksin yine yeniden. Basimi yukari kaldirdigimda, gözlerimi puslu göge diktigimde binmilyontrilyonca zerrecik olarak dogdugumuza ve pamuk pamuk süzülüp yasami kucakladigimiza dünya sahit olacak. O sahit ki hayatta seni, en çok seni seviyorum, seviyordum can yoldasim. Kanatlandin atlas mavilige, o sinirsiz boyuta uçtun. Kahramanca, yigitçe yükseldin mutluluga. Denizi karartan heyecanla. Hirslarimi bir kenara koyup, ayak izlerini takip edecegim mevsim mevsim hiç sikilmadan, usanmadan. Rahat uyu…
Bu son fasil baba. O yüzden çok kisa görünse de çok uzun olacak yüregime kanaviçe gibi isleyen el yazmasi metinler. Gönlümün son Haykirisi olacak bu ve bir daha ne zaman, nasili asla içermeyecek. Mermer tabletlere kazinmis, kara iklimin sert insani olarak adin daima yasayacak.