MÜBAREK DÜNYA…
Gündem Fas, Cezayir, Tunus, Misir derken, arabesk sevgisine kitlendi son günlerde. Misir üzerinden de CHP antipatisi yaratma gayretine baglandi mesele. Hepimiz en hasindan arap olduk. Misir analizcileri yerli yersiz CHP’yi isirdilar, firsat bilip. Bu çapsiz isiriklar misirin püskülünden çok, CHP’li yöneticilerin püskürtülerinden kaynaklaninca politika pazari renklendi.
Bulasici hastalik gibi yayilan bu uyduruk isyanlar, komsu Araplara sirayet etmeden bitecek gibi temasa. Iktidarin basi seçim sathinda bölgenin ve Arabîlerin agir abisi olma sansini da simdilik kaçirdi. Firavunlara ve Mübarek’e endeksli kiytirik direnis bu gün yarin biter. Olan ölenlere olur. Meshur Mübarek’e gitme kal, kaçma diret, otur muhaliflerle masaya denildi ve Mübarek isi bagladi. Böylece ilk perdesi kapandi tiyatronun.
Bu yazili veya kendiliginden senaryo geregi yasananlara iliskin epey yazildi çizildi ve konusuldu. Araptan fazla Arapçilar çikti meydana, yapay toplum mühendisleri ahkâm kesti sirayla. Ancak hiçbiri bu saftirik ve düzmece isyanlari yeni petrol paylasim hesaplarina dayandiramadi. Sanki bu arap ülkelerinde on yillardir seyhlik, krallik, prenslik, baskanlik kisvesiyle iktidarlarin babadan ogula geçtigi bilinmiyormusçasina, demokrasi havarisi kesildi herkes. Ahalide aniden bir gizli dügmeye basilmisçasina özgürlük özlemi depresti, hürriyet aski delilik derecesine prim yapti.
Gerçekleri görmezden bilmezden geliriz hep. Çünkü gerçek acidir ve sonuçlari acayip acitir, can yakar. Iste bu nedenle kimsecikler, uluslar arasi sermayenin verdigi gözdagi, zamansiz ültimatom olarak dillendiremedi arabin yasadigini. Kimse bu manidar ve mantar isyanlari küresel sermaye sömürüsüne, emperyalizme, yenidünya düzeni sömürgeciligine, vahsi kapitalizmin açgözlülügüne ve can çekismesine baglayamadi. Petrolün agababasi Araplarin kendi kuyularina sahip çikamayislarini dillendiremedi açikça.
Dün irak’a seyirci kalan Araplarin bu gün seyredilen oldugu veya olacagindan baska bir seymis gibi izaha çalisildi yasananlar. Tüm gazeteler Misir, Mübarek ve CHP ile dopdoluyken bas köselere kurulanlar dostlar alisveriste görsün hesabindaydilar. Hesap satir arasi CHP’ye, fatura ise halka kesildi seçimlerde ödenmesi kosuluyla..
Mübarek ABD’li agabeyleri sayesinde yarasiz beresiz siyrilir bu kaostan. Ya CHP’li mübarekler onlar nasil siyrilacaklar; hata üstüne hata, gaf üstüne gaf, laf üstüne laf yaparak muhalefet etmenin bir bedeli olsa gerek. Nasil kurtulacaklar CHP’li mübarekler siyasetin yok edici girdabindan, içimiz sizlayarak bekliyoruz.
Yillardir parti örgütünü ve emekçilerini dislayip, üst yapiyi bu benzersiz, bulunmasi güç mübareklerden olusturan yetkili ve etkili kurullar bu yalanci sevdadan ne zaman vazgeçecekler. Iki adim zor gider bu sevda, hiç baslarini agritmaz mi saniyorlar. Partililer belki bu kaçak, göçek birlikteligi mazur görebilirler, ama halk onaylar mi iyice irdelemek gerek. Mübareklerle eski yeni kavgasina düsmeden yaristan kopulmakta olusu hatirlatmak yine bize düstü ne yazik ki.
Para biter danismanlar uçar gider, tasarruf denir halkin küçük televizyonu kararir, seçim kapiya dayanir, dönülmez aksamin ufkunda suçlu aranir hep yasanmadi mi bunlar. Birileri arap, sonuçta harap olunur, bütün her sey örgütün üstüne yikilir. CHP’nin üstüne yikilir. Mübareklere gelince vekil mekil olurlar, kekeçlerin diline düserler. Örgüt temsilcileri aday adayi bile olamazlar. Basvurusunun bile küçük bir servete mal oldugu bir ortamda kim kendini sinatir, bu hüsnü güzel mübareklere.
Yani; “Misir’da Askeri Mübarek, CHP’de mübarekler ipi gögüsler”…