Uncategorized

Ölümüne Dostluk

Daha öncekilerde oldugu gibi, bu yaziminda birilerine tavsiye ve örnek olmasini cani gönülden umut ediyorum.


Insallah bu karaladigim ya da bana gönderilenleri sizlerle paylastigim satirlar dizeler, gerçek niyetim olan dogrunun bulunmasi dilegimin gerçeklesmesine vesile olur…


Ayna olmaliyim…


Yüzüne söyleyebilmeliyim her seyi… Hem de sakinmadan, mertçe…


Hani bilirsin, esirgemem lafimi, Ne sekil gelirse, öylece…


Hazirim tüm içtenligimle konusmaya, ama Seni de dupduru isterim karsimda…


Dostsan


Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden! Arkamdan sikayetlenme!


Yigit ol! Gerekirse yigitçe azarla, çekinme!


Lâf degil, icraat beklerim senden! Öyle bak ki, hislerini görebileyim…


Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim… Sevmem, ölenin ardindan agit yakmayi!


Dil dönerken söylenmeli her sey… Kulak duyarken anlatilmali…


Göz bakarken bakmaliyim sana…


Can sag iken sarilmali… Keskelere meydan vermemeli hayatim,


Pismanliklarla yogrulmamali…


Hayir!


Dirime selâm vermeyen, Ölüme de fazla yaklasmasin!


Dostsan, ölmemi bekleme! Hakliysam, yasarken savun beni!


Yasarken yanimda ol!


Inanmissan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!


Ve inanmamissan, sakin rol yapma! Her söyledigimi onaylaman sart degil…


Her yaptigimi begenmen de gerekmez…


Dostsan, rahatça elestir, fikrini rahatça söyle, sikilma!


Yadirgayabilirsin beni


Ve ben de seni tuhaf bulursam sasirma… Kandirmani asla kabul edemem!


Her dedigini, her yaptigini hos görürüm ama Beni, bana sormadan yargilama!


Her yedigimiz ayni olmaz belki, Her dakikamiz birlikte geçmez…


Her güldügünde gülmeyi garanti edemesem de, Agladiginda seninle birlikte oturup aglarim…


Belki her çagirdiginda gelemem fakat Derdine ortak ararsan, kosarim…


Ben de herkes gibi insanim elbet, Ne göklere çikar beni, ne de yerin dibine sok!


Senin isin bu degil!


Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasinda…


Dostsan


Küçümsemeden, küfretmeden, Sevgiyle, saygiyla ve huzurla gel sokagima…


Dinlenmek istediginde, hiç düsünme, sana özel bir limanim,


ama…


Yoruldugum zamanlarda,


Diledigimce siginabilmeliyim koylarina…


Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim


Ve bir deli kadar art niyetsiz… Ugruna seve seve hesabi sasiririm…


Görmezden gelebilirim yanlislarini…


Baskalari enayilik sayabilir, Baskalari akilsizligima yorabilir,


Bunlari dert bile etmem ama Sen, aslinda aptal olmadigimi, Her an, tekrar tekrar hatirla!


Ve sakin beni aptal yerine koymaya kalkisma! Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!


Muhabbeti varken, yokmus gibi yapanla, hiç sevmedigi halde, yilisip durana sinir olurum!


Neyse, o olmali insan… Kendisi olmaktan korkmamali!


Kendisi olmaktan kaçmamali! Bil ki, sensin diye seni birakmam, ama


Ben oldugum için birakirsan beni, Yas da tutmam arkandan!


Bedel mi?


Ödemeyeceksen çikma yola


Içten pazarlik edersen, ancak kendine edersin… Kendince küser barisir, kendi kendini yersin!


Dostsan, mevsimince yag… Kissan kar ol, güzsen yagmur…


Soguguna, sicagina, esip savurmana itiraz etmem, Senden, ille de bahar olmani beklemem, ama


Dayanmalisin en siddetli firtinalarima… Belki de çok geldi bunca talep…


Bana karsi hiçbir mecburiyetin yok, korkma…


Sana fazla geldigim ilk anda, Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin…


Geçip gidebilirsin, borçluluk hissetmeden… Mutlaka bir açiklama da beklemem senden ama


Gitmeye davranirsam bir gün, Sen de karsimda set olma!


Dost musun?


Öyleyse, canin canimdir, Yoluna bas koymaya hazirim ya,


Basini da yollarimda isterim, unutma!!!!!!!


En içten sevgi ve muhabbetle kalmaniz dilegimle,


Hosça ve dostça kalin…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.